غزل مصیبت - شب دوم محرم - ورود کاروان کربلا
سپاه فتنه برای تو نقشه هـــــا دارد چقدر کــــــرب و بلا قصـــــــه بــــــــلا دارد
نزن تو خیمه در اینجا که لشگر کوفه نگاه شومُ و عجیبی به خیمه هــــــــا دارد
پناه بردن تو بر خدا عجیب نبــــــــود عجب در آنکه کــــــــلام تو کربـــــــــلا دارد
بیا و خواهش خواهر نکن رد و برگرد که لرزه بر دلم افتاده، تـــــــــــرس جا دارد
برای حفظ رکابم و ان یکاد بخـــــوان که پشت نخل کسی هست و فکرها دارد
ربابه را به درون حرم ببر، لشگــــــر دو چشم خیره به حلقوم طفـــــــل ما دارد
تو را به لرز رقیه قسم نزن خیمـــــه هنوز گوش گلــــــــــت گوشـــــواره را دارد
نبر مرا سوی گودال و شرح حال نگو برای گیسوی تو، هر رگـــــت حنــــــــا دارد
عزیز دختر زهرا، غروب عاشــــــــورا چقدر سایه ی سر روی نیزه هــــــــــــا دارد؟
بیا امید محرم که عمه ســــــــادات بـــــرای آمـــــــــــــدنت انتظارهــــــــا دارد
به لـــب الغوث و ادرکنــــــــی