هر آدینه یک آیه
تفسير نور(10جلدى) ج2 79 سوره النساء، آيه 48
إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرى إِثْماً عَظِيماً «48»
همانا خداوند، اين كه به او شرك ورزيده شود نمىبخشد، ولى هر چه پايينتر باشد، براى هر كه بخواهد
می خشد. و هر كس به خداوند شرك ورزد به تحقيق گناهى بزرگ ترساخته است.
.jpg)
نكته ها:
موضوع شرك، صدها بار در قرآن مطرح شده و از هر گونه توجّه به غيرخدا، تحت هرعنوان (بت پرستى، رياكارى، گرايشهاى غيرالهى، مادّه گرايى و ...) انتقاد شده است.
مضمون اين آيه، عيناً در آيه 116 همين سوره تكرار شده و تكرار، عامل هدايت است.
از آنجا كه شرك، خروج از مدار حقّ و بريدن از خدا و پيوستن به ديگرى است، بدون توبه آمرزيده نمی شود، ولى اگر مشرك، دست از شرك بردارد و توبه ى واقعى كند، خداوند می آمرزد. در آيه 54 سورهى زمر، می فرمايد: خداوند، همه گناهان را می آمرزد، پس از رحمت او مأيوس نباشيد و به درگاهش توبه كنيد.
چون هيچ كس نمی داند نظر رحمت حكيمانه ى خدا متوجه چه كسى خواهد شد، پس جايى براى غرور و جرأت به گناه، باقى نمی ماند.
عوامل بخشش چند چيز است: 1. توبه، 2. انجام نيكی ها، 3. دورى از گناهان كبيره، 4.
شفاعت، 5. عفو الهى.
امام صادق عليه السلام دربارهى «يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ» فرمود: مقصود گناهان كبيره و گناهان ديگر است، (كه خداوند اگر بخواهد بدون توبه نيز می بخشد).
پيامها:
1- شرك، منفورترين گناه ومانع غفران وبخشايش الهى است. «لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ»
2- بخشايش گناهان، مربوط به ارادهى حكيمانه خداست. «لِمَنْ يَشاءُ»
3- شرك، ادّعايى بىدليل و دروغى بزرگ است. «فَقَدِ افْتَرى إِثْماً عَظِيماً»
با تشکر و سپاس از
سرکار خانم پورمقصود
به لـــب الغوث و ادرکنــــــــی